Wandeling door de Grand Canyon

Vanmorgen (woensdag) stonden we vroeg op om aan onze wandeling in de Grand Canyon te beginnen.  We hebben dinsdagavond gelukkig nog mooi weer gehad en alvast kunnen bekijken wat we de volgende dag zouden doen. Ons hotel zit midden in het National Park en dus konden we om 5.45 uur snel naar buiten rennen om de zonsopgang te zien. Prachtig!  Daarna hebben we het rustig aan gedaan (lees: Bertine heeft online de foto’s van de nieuwste Primark bekeken en Mark heeft alvast wat informatie opgedaan over de wandeltocht die we zouden gaan maken).

We gingen de Bright Angel Trail lopen. Gezien de weersberichten besloten we tot het eerste rustpunt te gaan. Een uur naar beneden en vervolgens een uur weer omhoog. Dat uur naar beneden lopen ging nog wel. We hebben prachtige foto’s kunnen schieten en echt genoten van de dieren in het wild. Het is moeilijk om hier te omschrijven, maar het was GEWELDIG! Totdat het moment daar was dat we ook weer omhoog moesten, haha. Je moet je voorstellen dat het een pad is, maar niet van asfalt helaas. Een pad met veel stenen en zand. Het was op zich prima te doen, het punt was alleen dat sommige stukken best steil waren. En dat het warm was. Oké,  over dat deel klagen we niet want alles is beter dan regen! Maargoed, we kwamen dus hartstikke bezweet, uitgeput,  maar voldaan boven!

Bovenstaande foto’s laten de prachtige dieren zien die we in het wild tegen kwamen. Alle foto’s zijn met mijn mobiel gemaakt en niet ingezoomd.  Ze kwamen dus heel dichtbij, echt gaaf! Op de laatste foto zie je mark in actie. Als je goed kijkt zie je in het midden wat hij op de foto zet!

De reden dat we vroeg waren vertrokken was dat er aan het begin van de middag weer regen en onweer voorspeld was. Gelukkig duurde het nog tot 16.00 uur voordat dit echt kwam, maar wij waren allang en breed weer terug. Deze regen zorgde trouwens wel voor een prachtige regenboog.

Met Wifi hadden we minder geluk vandaag. In onze lodge (echt een gaaf ding, heb er helaas nog geen foto van gemaakt) is het bereik te ver weg, in het restaurant werkte het niet en bij een burgertent buiten het park deed hij het ook niet. Gelukkig doet die in het restaurant het nu, in de avond, wel weer. En dus kan ik jullie alsnog voorzien van deze blogpost… tot zo ver de Grand Canyon,  morgen reizen we weer verder.